Rock müziğin deyim yerindeyse ‘Çınarlaşmış grubu’ Objektif yeni albümüyle tekrar karşımızda.
20 yıllık geçmişe sahip bir grup Objektif. Daha önce “Tımarlı Hastane” (1990), “Hayal ve Yaşam” (1993), “Kuşkular” (1996) ve “Künye” (2000) albümlerini çıkartmışlardı. Ve şimdi de Ağdaş müzikten çıkan yeni albümleri “Sokağın Sesi” ile sevenleriyle buluşuyorlar.
20 yıllık geçmişe sahip bir grup Oobjektif. Daha önce “Tımarlı Hastane” (1990), “Hhayal ve Yaşam” (1993), “Kuşkular” (1996) ve “Künye” (2000) albümlerini çıkartmışlardı. Ve şimdi de Ağdaş müzikten çıkan yeni albümleri “Sokağın Sesi” ile sevenleriyle buluşuyorlar. 20 yıldır rock müziğin protest tavrını taviz vermeden yansıtan Objektif grubunun değişmeyen tek üyesi Vecdi Yücelan’la “Sokağın Sesi” ni konuştuk. Ancak kavramın içi bir hayli dolu olduğundan daha başka bir sürü konudan da bahsetmek kaçınılmaz oldu.
Öncelikle hayırlı olsun albümünüz. İki albüm arası en fazla 4 yıl iken, bu sefer neden 7 yıl gibi uzun bir ara verdiniz?
Kendi isteğimin dışındaydı. Türkiye’de mp3 sorunu şirket bırakmadı. Hepsi ya iflas etti ya da para kazanamadığı için albüm yapamıyor. Sonra da ortalık düzelir gibi oldu. Biz de çıkardık ama düzelene kadar 7 yıl geçti işte.
7 yıl uzun bir ara… Bir takım eleman değişiklikleri de yaşandı bildiğimiz kadarıyla. Başak neler yaptınız bu 7 yıl?
Aslında 5 yıl. Eski şirketimle 2002 yılında bitti sözleşmem. Sonra mini bir Türkiye turnesi yaptık. İstanbul’da konserlere katıldık. Bu arada albüm çalışmaları sürüyordu. 1,5 yıl önce albüm bitti. Yani aslında biz 3,5 yıl ara vermiş olduk. Bu arada Objektif ailesine katılanlar ayrılanlar oldu. Onlar her zaman bizim ailenin birer ferdi. Alpay Şalt, Çağatay Ateş, Taner Keser, Volkan Uzunhasanoğlu ve daha birçok arkadaşım… Bu işler Türkiye’de de dünyada da böyle yürüyor. Rock ağır bir yüktür. Ara sıra dinlemek isteyenler oluyor. Neyse ki ben böyle bir ihtiyaç hissetmiyorum.
20 yıllık geçmişe sahip bir grup Oobjektif. Daha önce “Tımarlı Hastane” (1990), “Hhayal ve Yaşam” (1993), “Kuşkular” (1996) ve “Künye” (2000) albümlerini çıkartmışlardı. Ve şimdi de Ağdaş müzikten çıkan yeni albümleri “Sokağın Sesi” ile sevenleriyle buluşuyorlar. 20 yıldır rock müziğin protest tavrını taviz vermeden yansıtan Objektif grubunun değişmeyen tek üyesi Vecdi Yücelan’la “Sokağın Sesi” ni konuştuk. Ancak kavramın içi bir hayli dolu olduğundan daha başka bir sürü konudan da bahsetmek kaçınılmaz oldu.
Öncelikle hayırlı olsun albümünüz. İki albüm arası en fazla 4 yıl iken, bu sefer neden 7 yıl gibi uzun bir ara verdiniz?
Kendi isteğimin dışındaydı. Türkiye’de mp3 sorunu şirket bırakmadı. Hepsi ya iflas etti ya da para kazanamadığı için albüm yapamıyor. Sonra da ortalık düzelir gibi oldu. Biz de çıkardık ama düzelene kadar 7 yıl geçti işte.
7 yıl uzun bir ara… Bir takım eleman değişiklikleri de yaşandı bildiğimiz kadarıyla. Başak neler yaptınız bu 7 yıl?
Aslında 5 yıl. Eski şirketimle 2002 yılında bitti sözleşmem. Sonra mini bir Türkiye turnesi yaptık. İstanbul’da konserlere katıldık. Bu arada albüm çalışmaları sürüyordu. 1,5 yıl önce albüm bitti. Yani aslında biz 3,5 yıl ara vermiş olduk. Bu arada Objektif ailesine katılanlar ayrılanlar oldu. Onlar her zaman bizim ailenin birer ferdi. Alpay Şalt, Çağatay Ateş, Taner Keser, Volkan Uzunhasanoğlu ve daha birçok arkadaşım… Bu işler Türkiye’de de dünyada da böyle yürüyor. Rock ağır bir yüktür. Ara sıra dinlemek isteyenler oluyor. Neyse ki ben böyle bir ihtiyaç hissetmiyorum.
Geçmiş Objektif albümlerinde bir “aşk” teması mevcuttu aslında. Ama ön planda olan çevreci ve protest yanınızdı. “Sokağın Sesi” albümünün çıkış parçası ise ‘Cansuyu’. Sizi dinleyenler ve takip edenler yadırgamadılar mı durumu?
‘Cansuyu’ iyi dinlenirse çok iyi anlaşılacaktır. Bu parça usta işi oldu. Objektif ailesinden de kimsenin itiraz edeceği bir durum yok ortada. Onlar Vecdi ağabeylerine güvenirler ve yanlış yapmayacağımızı bilirler. Şimdi “Sen seyircine göre mi müzik yapıyorsun?” diyen bir takım ağaçkakanlar çıkacaktır. Evet, seyircimi aile olarak görüyorum ve onlara ve bana yakışanı yapıyorum. Onlar bilirler bizim hangi şartlar altında yaşadığımız. Şimdi bu lafımı yanlış anlayıp “Sanat özgürlüktür” diyenler de çıkabilir. Ben onlara hep güldüm. Özgürlük deyip, askerlik zamanında orduevin de oyun havası çalıp, askerlikten yırtma uğruna ne çeşit maskaralıklar yaptıklarını ben biliyorum. Biz her zaman özgürlüğümüzü yaşadık ve yaşattık. “Sevgili halkım gözünü aç” deyip, DGM’den ihtar da aldık ama peşine ‘Künye’yi yazdık. ‘Sen Benden Uzak’ dedik. Bunu da çıkıp basına “Canımı yakacaklar, ama beni kurtarın, kamuoyu oluşturun, yandım!” feryatlarıyla geriye yutmadık. Bak bu ihtarı bile 12 sene sonra açıklıyorum.
Kanat Atkaya’nın bir yazısında “Rock’ın karneyle satıldığı yıllar” diye bir başlık görmüştüm. Objektif grubu o yıllardan geliyor ve Türk rock’sa eğer söz konusu olan, yaşayan bir tarih sayılırsın. O günlerden bu günlere bu ortamları değerlendirirsen neler söylersin bize?
Her şeyden önemlisi dünya değişiyor. Bize müzik yaptıracak etmenler değişiyor. Ama acılar ve kalleşlikler hep var. Sadece şekil değiştirerek geliyorlar. Şu anda ülkemin en büyük sorunlarından birisi kredi kartlarıdır. Acımasızca dağıttılar halkımın eline ve harcatıp yine acımasızca ellerinde ne var ne yok alıyorlar. Büyük faizlerle birlikte. Halkımı yoksulluğun diplerine atıyorlar. Sanatçının bunları görüp halkını uyandırması lazım. Bir şekilde habercilik yaptığımız. Ama “nay nay” havası yapanlara kızmıyorum. Onların kaybedecek bir şeyleri zaten yok J Bu arada Kanat Atkaya’da belki bir gün bu ülkede Objektif grubunun varlığının farkına varır. Ben kendisini yakinen ve severek takip ediyorum.
Objektif hep çok iyi elemanlarla çalıştı. Değişmeyen bir sen vardın ve gelmiş geçmiş Objektif elemanlarından all star hesabı bir şey yapsan kadro ne olur?
Bunun için bir yıl daha beklemem lazım. Seneye 20. yılı kutlayacağız Yaşayanların hepsini sırayla çıkartacağım sahneye. Onlarla çok şey paylaştık. Herhalde birlikte çalarken çok duygusal anlar yaşayıp bir o kadar da güleceğiz.
‘Cansuyu’ iyi dinlenirse çok iyi anlaşılacaktır. Bu parça usta işi oldu. Objektif ailesinden de kimsenin itiraz edeceği bir durum yok ortada. Onlar Vecdi ağabeylerine güvenirler ve yanlış yapmayacağımızı bilirler. Şimdi “Sen seyircine göre mi müzik yapıyorsun?” diyen bir takım ağaçkakanlar çıkacaktır. Evet, seyircimi aile olarak görüyorum ve onlara ve bana yakışanı yapıyorum. Onlar bilirler bizim hangi şartlar altında yaşadığımız. Şimdi bu lafımı yanlış anlayıp “Sanat özgürlüktür” diyenler de çıkabilir. Ben onlara hep güldüm. Özgürlük deyip, askerlik zamanında orduevin de oyun havası çalıp, askerlikten yırtma uğruna ne çeşit maskaralıklar yaptıklarını ben biliyorum. Biz her zaman özgürlüğümüzü yaşadık ve yaşattık. “Sevgili halkım gözünü aç” deyip, DGM’den ihtar da aldık ama peşine ‘Künye’yi yazdık. ‘Sen Benden Uzak’ dedik. Bunu da çıkıp basına “Canımı yakacaklar, ama beni kurtarın, kamuoyu oluşturun, yandım!” feryatlarıyla geriye yutmadık. Bak bu ihtarı bile 12 sene sonra açıklıyorum.
Kanat Atkaya’nın bir yazısında “Rock’ın karneyle satıldığı yıllar” diye bir başlık görmüştüm. Objektif grubu o yıllardan geliyor ve Türk rock’sa eğer söz konusu olan, yaşayan bir tarih sayılırsın. O günlerden bu günlere bu ortamları değerlendirirsen neler söylersin bize?
Her şeyden önemlisi dünya değişiyor. Bize müzik yaptıracak etmenler değişiyor. Ama acılar ve kalleşlikler hep var. Sadece şekil değiştirerek geliyorlar. Şu anda ülkemin en büyük sorunlarından birisi kredi kartlarıdır. Acımasızca dağıttılar halkımın eline ve harcatıp yine acımasızca ellerinde ne var ne yok alıyorlar. Büyük faizlerle birlikte. Halkımı yoksulluğun diplerine atıyorlar. Sanatçının bunları görüp halkını uyandırması lazım. Bir şekilde habercilik yaptığımız. Ama “nay nay” havası yapanlara kızmıyorum. Onların kaybedecek bir şeyleri zaten yok J Bu arada Kanat Atkaya’da belki bir gün bu ülkede Objektif grubunun varlığının farkına varır. Ben kendisini yakinen ve severek takip ediyorum.
Objektif hep çok iyi elemanlarla çalıştı. Değişmeyen bir sen vardın ve gelmiş geçmiş Objektif elemanlarından all star hesabı bir şey yapsan kadro ne olur?
Bunun için bir yıl daha beklemem lazım. Seneye 20. yılı kutlayacağız Yaşayanların hepsini sırayla çıkartacağım sahneye. Onlarla çok şey paylaştık. Herhalde birlikte çalarken çok duygusal anlar yaşayıp bir o kadar da güleceğiz.
0 BıdıBıdı:
Yorum Gönder